[vc_row][vc_column][us_image image=”5007″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]De zuidpooltoeristen gingen al allemaal dood aan huidkanker. De UV straling kon ongehinderd door het gat in de ozonlaag het aardoppervlak bereiken. In het begin van de jaren tachtig van vorige eeuw had de Nimbus-7 satelliet van de NASA het allang gezien. Haar sensoren hadden moeiteloos de extreem lage ozonconcentraties gedetecteerd.
Maar er zat een computer in die satelliet (toen al). En die was geprogrammeerd om de binnenkomende data te stockeren, te analyseren en door te sturen. De programmeurs (die waren er toen ook al) gingen er van uit dat metingen van extreem lage ozonconcentraties niet konden bestaan en dus te wijten zouden zijn aan meetfouten, storingen, defecten aan de apparatuur. Geheugen was duur en dus mocht de computer die metingen gewoon weggooien.
En dus meldde Nimbus-7 aan de aarde dat er niets aan de hand was.
Sommigen spreken Engels, anderen spreken Hindi, nog anderen spreken Frans.
En wij spreken Nederlands.
Dat is dikke pech…
Door het pijnlijke toeval dat ‘meten’ en ‘weten’ twee woorden zijn die rijmen is er een even pijnlijke mantra ontstaan, met soms pijnlijke gevolgen…
Oké, oké. We hebben al veel bijgeleerd door te meten. Landmeters hebben de meridianen gemeten en bevestigd dat de aarde een afgeplatte bol is. Door héél zorgvuldig verroeste en niet-verroeste metalen te wegen kon Lavoisier het verbrandingsproces analyseren. En door heel minutieus alle witte stipjes op nachtelijke sterrenhemelfoto’s te vergelijken kan je rondzwervende keien in ons zonnestelsel ontdekken.
Dus, de mantra ‘meten is weten’ doet het niet zo slecht. Maar er zit een angeltje in.
Door te meten kan je zogezegd iets weten. Maar als je iets meet, moet je daarvoor iets weten. Anders kan je wat je meet, niet begrijpen. Maar als je iets weet, zal wat je meet gewoon liggen in het verlengde van wat je weet. Hoe kan je dan meer weten door te meten ?
Sjieker geformuleerd – je kan pas meten binnen een bepaald kennisparadigma.
Euh ?
Vraag het maar aan het ozongat.
Als je alle pizza’s van je favoriete Italiaan minutieus onderzoekt, hoe zou je dan te weten komen dat er aan de overkant van de straat een heerlijk Chinees restaurant is ? Als je alle piano sonates van Mozart analyseert, hoe zou je dan Daft Punk of Ed Sheeran ontdekken ? Als je in een grote doos zit kan je de hele binnenkant opmeten met je gesofisticeerde lasergestuurde 3D-meetapparatuur. Maar hoe zou je kunnen ontdekken dat er buiten die doos nog een hele wereld ligt te wachten ?
Dan hebben de Engelstaligen een streepje voor.
Die zeggen, maar dan zonder te rijmen :
Think out of the box.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
