Eerst dacht ik dat het een of ander mystiek land was. Ver weg, waar mensen woonden als robotten, die er zelf niets van begrepen – zoals het Land van Oz, maar dan zonder Oz, Judy Garland of Michael Jackson. Het leek me een plek te zijn waar ik niet naar toe zou willen reizen zelfs als Ryanair me geld toestopte.
Maar geleidelijk aan groeide het besef dat het dat gelukkig niet kon zijn. Het leek meer een of andere eigenschap aan te duiden. Zoals een kleur. Ja, misschien was het wel een kleur. Niet rood of groen of blauw, maar zo’n kleur waar je, tja, eigenlijk niets van begreep (wat dan weer niet zo uitzonderlijk is want 20% van de mannen begrijpt niets van kleuren).
Dat bleek niet te kloppen. Ik hoorde het vaak gebruiken samen met het woord ‘eenmaal’. Aangezien het een beetje absurd is te zeggen dat je één maal rood of blauw bent, kwam ik tot de conclusie dat het dat ook niet kon zijn.
Maar toen had ik het door. Het was een soort verf. Met erg dekkende eigenschappen aangezien je het maar éénmaal moest aanbrengen. Dat was het. Niks afschuren, geen primer, gewoon één laag volstond. Hammerite toen Hammerite nog niet bestond. Ik was tevreden met mijn deductie.
Tot ik het alsmaar meer hoorde in aanwezigheid van het woordje ‘nu’.
Nu is er wel veel roest, maar dat instantane karakter van ‘nu’ kon ik niet bepaald rijmen met een verf – laat staan een roestwerende.
En uiteindelijk kwam de waarheid naar boven.
Het was een pilletje! De woorden ‘nu’ en ‘eenmaal’ waren die kriebels die een apotheker zo nonchalant op je pillendoosje schrijft.
Maar het bleek een pilletje te zijn met behoorlijk nefaste nevenwerkingen. Aan de bijsluiter te zien was het zelfs eerder een gevaarlijke drug.
Hartritmestoornissen krijg je er niet van aangezien de effecten veeleer verdovend zijn. Je wordt er wat slaperig van, zo erg is dat nu ook weer niet. Maar het heeft een zeer ondermijnende werking op je kritisch vermogen (is dat zo ?), het leidt tot tunnelzicht (ook in de bergen) en verlies aan scherpte (behalve met bril). Hersenscans laten duidelijk zien dat de activiteit in de prefrontale cortex, waar ons beoordelingsvermogen zetelt, tot een minimum herleid wordt. Uit een medische studie blijkt dat, met een significantie op het alfa-niveau van 5% , en gecorrigeerd voor storende factoren als roken en gazpacho drinken en de afwijkingen ten gevolge van een beperkte steekproefgrootte, in combinatie met een continuïteitscorrectie bij toepassing van de statistische inferentie, en uitgaande van een normale verdeling, rekening houdend met een gebalanceerde parameterschatting, de gebruikers, binnen weliswaar een waarschijnlijkheidsinterval van +/- 24% , een licht verhoogde kans van 76% hebben hersendood verklaard te worden (iemand nog een pilletje?).
Gevaarlijk spul dus. Tijd voor sensibilisering.
Het pilletje heet ‘Zo’.
Als je dus vraagt ‘Waarom ?’ en men antwoordt ‘Dat is Nu Eenmaal Zo’ – dan weet je dat je groot gevaar loopt. Denk aan de hersenverwoestende bijwerkingen. Eenmaal je het gebruikt kan je niet meer terug of moet je in intensieve rehab (een school bijvoorbeeld) voor jaren.
Dat is nu eenmaal zo.
